Tuesday, April 03, 2007

គំរោងការក្បត់

ៃថ្ងប្រលងជិតមកដល់ហើយ ពេលវ៉ាកងក៏ជិតមកដល់ដែរ។​ នឹកម៉ែ នឹកបងប្អូន​ នឹកកូនអ្នកជិតខាង​...​ ធ្លាប់គេហៅឲ្យទៅញាំបាយជាមួយ។​ ទៅផ្ទះទាល់តែកុំឲ្យម៉ែគាត់ដឹងមុន​ ែតខំគាត់កាប់មាន់ឲ្យឥលូវហ្នឹង។​

ទៅលបៗចូលផ្ទះអ្នកជិតខាងសិន ដល់អញ្ចឹងគេឃើញយើង គេអញ្ជើញយើងមុន។​ ែតគេបានជាអញ្ជើញ ខ្ញុំមិនហ៊ានបដិសេធទេ។​​ ទៅដល់ផ្ទះប្រាប់ម៉ែកុំឲ្យកាប់មាន់ ព្រោះមានគេហៅ...​ ហាហា។​ នឹងគ្រាន់តែជាសុជីវធ៌មគោរពចាស់ទុំ​ អត់មានអីធំដុំទេ។​

ទៅដល់ផ្ទះ ម៉ែគាត់កាប់គោប៉ូវទៀតហើយ... ទៅផ្ទះស្គម ម៉ែគាត់ចេះតែថា អាហ្នឹងប្រឹងតែរៀន មិនគិតរកបាយទឹកផងទេ។​ ហាហាគាត់អត់ដឹងថាកូនគាត់មកដល់នេះ ចេះលួចស្រលាញ់កូនគេខូចចិត្ត​ ដើរប៉ោឡែអត់គិតបាយគិតទឹក។​ អីចឹងបានថានឹងហា។​

កាលពីនៅស្រុក ម៉ែគាត់ថាអាហ្នឹងអត់ចេះលួចស្រលាញ់លួចចែចង់កូនគេទេអី បានឃើញវាចេះតែអង្គុយរៀន មិនចូលនិយាយលេងជាមួយស្រីៗ...​ កាលហ្នឹងដូចនៅក្មេងអៀនៗមិនសូវហ៊ាននិយាយជាមួយគេស្រីៗ...​ ដល់ឥលូវគិតថាឲ្យតែត្រូវចិត្តចូលចែចង់ហើយ។​ អ្ហេបើខ្ញុំនិយាយពីស្រីម្នាក់ល្បីលួចស្រលាញ់ខ្ញុំកាលនៅអនុវិទ្យាល័យវិញ បានល្អសើច... គិតទៅរឿងនឹងសង់តឺម៉ង់ជាងកុនកូរ៉េទៀត។ បើចង់ស្តាប់ចាំខ្ញុំខ្សឹបប្រាប់ស្ងាត់ៗ។

អាទិត្យក្រោយប្រលង ឥលូវអង្គុយរៀនសិនទាន់ពេលគ្មានកនយើងហៅទៅបុកប៊ីយ៉ា។ និយាយអីចឹង ស្អែកគេហៅទៅហែលទឹក។​ យប់នឹងអង្គុយបន់កុំឲ្យមានស្រីៗគេទៅដែរ។​ មិនមែនប្រកាន់អីទេ ប៉ុន្តែយើងនឹងវាមិនទាន់ចេះហែល មិនចង់ឲ្យគេឃើញខ្មាសគេ។ អាទិត្យមុន ស្រីៗទៅច្រើន អត់ហ៊ានចុះហែលអង្គុយមើលតែគេ។

3 comments:

  1. That's right dude! But I wonder when u go swimming with us, then no gals swimming in the pool. Damn it! hehehe U a so hopeless!

    ReplyDelete
  2. Good! ចេះ​នឹក​ឃើញ​សសេរ! ដូច​កំពុង​អាន​រឿង​ប្រលោម​លោក​អញ្ចឹង!

    ReplyDelete
  3. េអ្ហ..​​ សាមុត, ហាមនិយាយការពិត។ និយាយដូចលោកវីបានត្រឹមត្រូវ.. ចាំមើលថ្ងៃណាទំនេរ ខ្ញុំដាក់ប្រលោមលោកឲ្យអាន។​

    ReplyDelete